SAN GHJORGHJU E' GHJULIU RUMANU

Di cor ghjucundu...o me' amichi...et severu...
un'istoria vi cuntu...pè dà unu spechju...
a voi...de lu mondu nosciu...comu pè lumi unu ceru...
com'a l'omu...a la donna, com' a lu ghjovane...a lu vechju:

"In Madaba, chì de Mare Mortu la pieghja,
intra lu sali et l'aria bullente,
nto ricordu...chì sé feghja,
forte staci et anticu...San Ghjorghju...et vehemente...
cusì chì tene Admah, Zeboin et Zoar...nto pavimentu...
et, com' in di Carghjese parlà hè...et d'Atene...
et de lu Vancelu "Hagia Polis Ierousalem" comu lu ventu...
de lu castìu chì ebbenu...Sodoma et Gomorra...
comu nanzu zifuleti...zifulighja ancor...
comu de la mugghieri di Lot chì talìa...
lu so' parpetuu viaghju...comu d'ellu bagghiu et largasìa!

Di raggia hè, di tonu, di lampi et di focu...
chì nto Teieto cuntau Ghjuliu Pippi di Iannuzzi,
lu maestru dettu "Rumanu", in pictari et un pocu...
cuntru li Giganti...di Ghjove...su la rena...
da lu celu et da li petri...et leghje pò l'omu...
ibi di Babbeli, di quelle dui cità piccatrici et lu destinu...
pè castiari la ghjente de la Stella Matuttina...
comu de li Sumeri dissi una tavula...de lu vulè divinu...
chì parve...comu di quella landa lu zolfu...pè abbruciari!"

Avete capitu? Paureddu hè l'omu chì faci piccatu...
et cusì de lu Santu di Lydda hè lu cuntari...
comu de lu pictor...lu stissu...pè sapè datu!